Lityum-iyon için kısa ve bazen Li-on olarak kısaltılmış olan Li-ion, koruyucu devre gerektiren kırılgan bir teknolojidir. Çok yüksek enerji yoğunluğunun gerekli olduğu ve maliyetin ikincil olduğu yerlerde kullanılır. Li-ion piller daha pahalıdır, ancak diğer pil türlerini etkileyen bellek sorunları olmadan da çalışırlar.

Lityum pilin öncü çalışması 1912'de GN Lewis tarafından başladı, ancak 1970'lerin başına kadar şarj edilemeyen ilk lityum pillerin ticari olarak piyasaya sunulması değildi. Seksenlerde takip edilen yeniden şarj edilebilir lityum piller geliştirmeye çalışıldı, ancak güvenlik endişeleri nedeniyle başarısız oldu.

Lityum tüm metallerin en hafif olanıdır, en yüksek elektrokimyasal potansiyele sahiptir ve en büyük enerji içeriğini sağlar. Elektrot olarak lityum metal kullanan şarj edilebilir piller, hem yüksek voltaj hem de mükemmel kapasite sağlayabilir ve bu da olağanüstü bir enerji yoğunluğu sağlar.

Seksenli yıllar boyunca yapılan araştırmalardan sonra, lityum dendritlerden gelen ara sıra şortların termal akmaya neden olabileceği bulundu. Hücre sıcaklığı, şiddetli reaksiyonlara neden olan lityumun erime sıcaklığına yaklaşır. Japonya'ya gönderilen çok sayıda şarj edilebilir lityum pilin, cep telefonundaki bir pilin patlaması ve bir adamın yüzüne yanması sonucu 1991 yılında geri çağrılması gerekiyordu.

Yapısal bir lityum metal kararsızlığı ile araştırma, LiCoO ₂ (lityum-kobalt dioksit) gibi kimyasallardan gelen lityum iyonları kullanarak metalik olmayan bir lityum piline geçti. Enerji yoğunluğunda lityum metalden biraz daha düşük olmasına rağmen, şarj ve deşarj sırasında belirli önlemlerin alınması şartıyla Li-ion güvenlidir. 1991 yılında Sony, Li-ion'u ticarileştirdi ve şu anda bu pilin en büyük tedarikçisi.

Pil terimleri, Bilgisayar kısaltmaları, Ni-Cad, NiMH